Το ρολόϊ δείχνει 3:30 το ξημέρωμα και το αεροπλάνο της Aeroflot Russian Airlines ακουμπάει στο Διεθνές Αεροδρόμιο του Γιερεβάν, πρωτεύουσα της Αρμενίας. Το δρομολόγιο ήταν Αθήνα- Μόσχα- Γιερεβάν, καθώς αυτό βόλευε τις ημερομηνίες του training course στο οποίο συμμετείχα. Σε περίπτωση που επιθυμείτε να ταξιδέψετε στην Αρμενία, επωφεληθείτε απο τις απευθείας πτήσεις της Aegean ή απο Θεσσαλονίκη για το Κουταϊσι της Γεωργίας με Wizz Air με ναύλους απο 25 ευρώ.
Αρμενία, λοιπόν, και το συναίσθημα ότι δεν είμαι πια στην Ευρώπη είναι πρωτόγνωρο ( Είμαι όμως εντός Eurovision). Ο πληθυσμός είναι 3.000.000 άνθρωποι, ενώ πολύ έντονο είναι το φαινόμενο της αρμένικης διασποράς. Οι ιστορικές πληγές φαίνονται. Ένα ερωτηματικό φαίνεται να υπάρχει πάνω απο το Αραράτ, βουνό- σύμβολο για τους Αρμένιους, όπου κατά το μύθο κατέληξε στην κορυφή του, η κιβωτός του Νόε. Το ερωτηματικό μπορεί να αφορά είτε την γενοκτονία, είτε την υπάρχουσα κατάσταση, είτε εθνολογικά και γεωπολιτικά ζητήματα όπως το Ναγκόρνο- Καραμπάχ. Από πολλούς άκουσα ”Τι να πας να κάνεις εκεί; Πως σου ρθε;” κλπ. Τα κοινά με τους Έλληνες είναι πολλά περισσότερα. Κοινά ιστορικά γεγονότα, κοινή θρησκεία, δυνατή κουζίνα και εξωστρέφεια είναι μερικά από αυτά. Παρ΄όλα αυτά, το σοβιετικό παρελθόν έχει επηρεάσει κατά πολύ το παρόν και ίσως και το μέλλον.
Φτάνουμε λοιπόν στο αεροδρόμιο με το greek team της αποστολής και πετυχαίνουμε και τον έναν εκ των τεσσάρων της πορτογαλικής ομάδας. Το πρόγραμμα αφορά την εκπαίδευση σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημιουργία ντοκυμαντέρ μικρού μήκους για την προώθησή τους. Λαμβάνει χώρα στο Dilijan, μία κωμόπολη 80 χλμ. και πολλές στροφές μακριά από το Γιερεβάν. Η ώρα 4 και κάτι και αποφασίζουμε να πάμε άυπνοι σ’ ένα χόστελ να αφήσουμε βαλίτσες και τα συναφή. Στο χόστελ πετύχαμε ξύπνιο στις 5 το χάραμα, το Δημήτρη. Έλληνα ταξιδιώτη που περίμενε να εγκριθεί η βίζα για να συνεχίσει το ταξίδι του στο Ιράν. Στις 6, βρισκόμασταν στο ψηλότερο σημείο του Γιερεβάν για ν’ απολαύσουμε την ανατολή του ήλιου. Ανατολή στην ανατολή πρώτη φορά έβλεπα και ήταν υπέροχα. Το Γιερεβάν θεωρείται η ροζ πόλη. Τα κτίριά τους έχουν κατασκευαστεί από ντόπια πέτρα, η οποία ροζίζει/κοκκινίζει εξαιτίας του χρώματος του εδάφους. Τι πρέπει να δεις στο Γιερεβάν:
- Yerevan Cascade, σημείο με πολλά σκαλιά όπου η κορυφή του χαρίζει την καλύτερη θέα. Στο εσωτερικό βρίσκονται εκθέματα σύγχρονης τέχνης, καθώς και στον υπαίθριο χώρο κάτω απο αυτό.
- Μνημείο της Γενοκτονίας των Αρμενίων.
- Μουσείο Ιστορίας της Αρμενίας στην κεντρική πλατεία.
- Πλατεία της Δημοκρατίας (Republic Square), η κεντρική πλατεία.
- Το παζάρι που εκτείνεται κοντά σε αυτή.
- Τον κεντρικό εμπορικό δρόμο γνωστό ως ”Βόρειο πεζόδρομο”.
- Όσες περισσότερες καλοσυντηρημένες εκκλησίες μπορείτε να δείτε.
Η πόλη είναι αλλιώτικη. Έχει ευρωπαϊκό προσανατολισμό τα τελευταία χρόνια, αλλά με το δικό 
της στοιχείο και χαρατήρα. Η Kim Kardashian την έχει κάνει τη δουλειά της στη χώρα καταγωγής της. Οι αστυνομικίνες φορούσαν τακούνια. Τι; Ποια Lara Croft; Τόσα Lada μαζεμένα δεν ξαναείδα. Και Volga. Εννοείται ότι υπάρχουν γειτονιές πολύ όμορφες και περιποιημένες, αλλά και άλλες με μισο-ολοκληρωμένα σπίτια, εγκαταλελειμένα ή γκρεμισμένα. Η περίοδος αλλαγής διαρκεί πολύ καιρό. Όλα είναι πάμφθηνα για τον κάτοχο ευρώ ή δολαρίου. Ενδεικτικά: 0.80 λεπτά η μπύρα 500ml, 0.30-0.50 λεπτά η δική τους ψωμένια τυρόπιτα, 1 ευρώ τα τσιγάρα, 2-3 ευρώ το μπουκάλι βότκα, 1 με 3 ευρώ το μπουκάλι κρασί. Σε εστιατόριο πληρώσαμε 6.5 ευρώ το άτομο και δεν τσιγγουνευτήκαμε τίποτα στην παραγγελία. Το νόμισμα της Αρμενίας είναι το Drum και η ισοτιμία είναι 1 ευρώ = 530-550 drum. Οι επενδύσεις αυξάνονται χρόνο με το χρόνο, τα καζίνο δεσπόζουν αγέρωχα και όλα υπενθυμίζουν ότι εδώ βρίσκεται άλλη μία χώρα με φθηνό εργατικό δυναμικό και χαμηλή φορολογία για των πλούσιο επιχειρηματία. Κλασικά, η ανάπτυξη έρχεται και Make Armenia Great Again!
Πιάνει απόγευμα και πρέπει να αφήσουμε την πρωτεύουσα. Κατευθυνόμαστε στο Dilijan, την Ελβετία της Αρμενίας κατά τα εκεί λεγόμενα. Αλλά μπορεί και όχι. Μου άρεσε πολύ το Dilijan, γιατί είναι από τα μέρη που σου θυμίζουν ότι στο μυαλό δεν μπαίνουν όρια και ότι παρ’ όλο που μπορεί να μην ζεις υπό τις καλύτερες συνθήκες, δεν προκαθορίζεται το μέλλον σου. Το ντοκυμαντέρ μας επικεντρώθηκε στις αντιθέσεις μεταξύ παλιάς και νέας γενιάς σε αυτή την περιοχή, αλλά και στα δικαιώματά τους σχετικά με την παιδεία, την υγεία και το 
συνολικό βιοτικό επίπεδο. Η εμπειρία της άμεσης επαφής με τους ντόπιους, οι κουβέντες για την καθημερινότητά τους και οι προβληματισμοί τους ήταν ο καλύτερος τρόπος για να γνωρίσουμε όσα περισσότερα γίνεται για τη χώρα. Πολλές φορές σκέφτηκα ότι μπορεί να πεταχτεί ο Κωσταντάρας πίσω από κανά Lada, μιας και αρκετά σκηνικά θύμιζαν τη δεκαετία του ’80. Το Dilijan όμως, είναι πιο εύκολο στον επισκέπτη και διαθέτει πλέον πολυτελή ξενοδοχεία, εστιατόρια, καφέ και υπηρεσίες.
Η αρμένικη φύση είναι μοναδική. Όλη η χώρα είναι ορεινή και περίκλειστη. Δεν βρέχεται από θάλασσα, πράγμα που σημαίνει ότι δεν υπάρχουν οικονομικές δραστηριότητες
μέσω λιμανιών, παραθαλάσσιου τουρισμού κλπ. Εκμεταλλεύονται όμως το χειμερινό τουρισμό και τα winter sports, με πολλά περιθώρια βελτίωσης. Ένα από τα πιο εντυπωσιακά τοπία που έχω δει γενικά, είναι αυτό της λίμνης Σεβάν. Η λίμνη Σεβάν είναι μία από τις υψηλότερες σε υψόμετρο λίμνες του κόσμου, καθώς βρίσκεται στα 1.900 μέτρα. Μοναδική τοποθεσία με το μοναστήρι Sevanavank να αποτελεί το καλύτερο σημείο για να την καμαρώσετε πανοραμικά. Άλλο σημείο το οποίο αξίζει την επίσκεψη σας είναι το Μοναστήρι Haghartsin, όπου φτάνοντας θα σας απλωθεί στο μάτι μέσα από τα βουνά και τα φαράγγια που είναι τοποθετημένο. Ο εθνικός δρυμός του Dilijan και η λίμνη Parz θα σας τραβήξουν εξίσου το ενδιαφέρον. Συνολικά, είναι μία χώρα-διαμάντι που ο κακός τουρίστας δεν την έχει ανακαλύψει ακόμα. Ιστορία, πολιτισμός, γαστρονομία, φύση και ενδιαφέροντες άνθρωποι δημιουργούν το καλούπι της Δημοκρατίας της Αρμενίας.
Σχετικά με τη γενοκτονία, η Ελλάδα όπως και άλλες 25 χώρες, η Ε.Ε., το Συμβούλιο της Ευρώπης, 45 από τις 50 πολιτείες των ΗΠΑ, τέσσερις περιοχές της Ισπανίας, η Σκωτία, η Ουαλία και η Βόρειος Ιρλανδία από τη Μεγάλη Βρετανία και δύο περιοχές της Αυστραλίας την έχουν επισήμως αναγνωρίσει. Είναι πληγή και δεν κλείνει εύκολα. Ρωτήστε και κάποιον Πόντιο. Είναι επίσης ένας ακόμη λόγος που οι ελληνο-αρμενικές σχέσεις είναι πάντα καλές. Έχουν πλέον περάσει 102 χρόνια. ( 24/04/1915 ).
Τέλος, η εμπειρία του δεκαήμερου προγράμματος ήταν φοβερή. Σε μία τέτοια περίπτωση, δεν θα συναντήσεις δύστροπα ή ιδιότροπα άτομα, γεγονός που κάνει το ταξίδι 100 φορές καλύτερο. Η καλή διάθεση είναι σύμμαχος σε όλα. Μου λείπουν όλοι.
Μέσα σε όλα, αποφάσισα να φτιάξω κι ένα βίντεο. ΔΕΝ είναι το προαναφερθέν ντοκυμαντέρ, προφανώς. Δείτε το ταξίδι εδώ σε 1080p.